W naszym regionie żyje ponad 200 niedźwiedzi. Jak powinniśmy się zachować podczas spotkania z drapieżnikiem

PODKARPACIE. Na Podkarpaciu żyje ponad 200 niedźwiedzi, stanowi to 90% krajowej populacji. Przekonaj się co możesz zrobić, żeby wyjść cało ze spotkania z drapieżnikiem.

W niektórych miejscach na Podkarpaciu może się przydarzyć komuś z nas spotkanie z niedźwiedziem, prawdziwym władcą karpackiego lasu. W naszym regionie żyje ponad 200 osobników – to 90% krajowej populacji tego drapieżnika.

Dla zapewnienia jak najlepszych warunków niedźwiedziom w naszych lasach, leśnicy podejmują rozmaite działania: zostawiają do naturalnej śmierci stare jodły z potężnymi dziuplami, gdyż – jak stwierdzono – ponad połowa niedźwiedzic wykorzystuje je na założenie gawry. Pielęgnuje się też stare okazy drzew owocowych ze zdziczałych sadów w nieistniejących bieszczadzkich wsiach, gdyż jabłka i gruszki stanowią wielki przysmak misiów. Ale  też nie bez uzasadnienia wieszane są tablice o treści „Zakaz wstępu, ostoja zwierzyny” – niedźwiedzie muszą mieć bowiem bezwzględny spokój.

W naszym postrzeganiu niedźwiedzia jest pewien paradoks. Otóż, podobnie jak cieszący się złą sławą wilk, jest on drapieżnikiem, tyle tylko że – w odróżnieniu od niego – może być dla ludzi rzeczywiście niebezpieczny. Mimo to jednak wywołuje u nas raczej pozytywne skojarzenia i odczucia – po prostu nadaje się do tego, by być lubianym.

Na przełomie stycznia i lutego w gawrach przychodzą na świat młode niedźwiadki, które przez okres zimy są karmione mlekiem matek. Spędzą one ten okres w gawrze razem i dopiero wiosną wyjdą na pierwsze spacery. Niedźwiedzie niemowlęta nie wychylają  się w tym czasie z ciepłej gawry, stąd rzadkością są obserwacje takich maluchów.

Tuż po urodzeniu młode misie ważą zaledwie 350-700 gramów, ale wiosną potrafią już niezdarnie biegać i bawić się pod czujnym okiem matki. W ciągu kilku miesięcy osiągają wagę około 25 kg. Po zejściu śniegu niedźwiedzice wyprowadzają swe młode na pierwsze spacery.

W ostatnich latach dochodzi do wielu spotkań człowieka z niedźwiedziem, zazwyczaj wówczas, gdy człowiek narusza niedźwiedzie terytorium. Zwłaszcza jeśli czyni to wiosną, gdy drapieżniki są świeżo przebudzone i drażliwe. Często kończy się to obrażeniami zadanymi człowiekowi.

Jesień to czas mocnego żerowania i obrastania w tłuszcz przez niedźwiedzie. Coraz mniej też zaskakujących spotkań, bo w buczynie widać już daleko, a szum opadłych liści zdradza kroki nawet najbardziej ostrożnego drapieżnika.

Zdarza się, że niedźwiedzie korzystają z okazji do żerowania stworzonych przez człowieka i zjadają resztki zostawione na szlaku lub buszują w śmietnikach.

Żeby przeciwdziałać takim sytuacjom, leśne kosze na śmieci są zabezpieczane przed drapieżnikami. Leśnicy sadzą też nowe drzewka owocowe, wyhodowane z nasion starych miejscowych odmian. W  latach 2009-2013 posadzono na ponad 10 hektarach 1100 jabłoni, gruszy i czereśni. Przeprowadzono też rewitalizację dawnych sadów na łącznej powierzchni 43 ha rozsianych obecnie po lasach a zabiegom pielęgnacyjnym poddano 3600 starych drzew. Wszystko po to, aby niedźwiedzie nie musiały szukać łatwego żeru po śmietnikach.

Jak nie spotkać niedźwiedzia i co zrobić, gdy się już na niego natkniemy

Niedźwiedzie (nawet te szukające pożywienia po turystach) zazwyczaj unikają człowieka, ale do spotkania może dojść. Aby spotkanie takie było bezpieczne i pozostało miłym wspomnieniem z górskiej wycieczki, a nie koszmarem nocnym należy zachować kilka podstawowych zasad:

Co robić, żeby nie natknąć się na niedźwiedzia:
 

 

Co robić, gdy spotkasz niedźwiedzia: