(FOTO) T³umy s³uchaczy na wyk³adzie ks. prof. Micha³a Hellera

RZESZÓW. Oko³o 1500 osób z ca³ego Podkarpacia wziê³o udzia³ w wyk³adzie wybitnego fizyka, kosmologa, filozofa i teologa – ks. prof. Micha³a Hellera, który zorganizowa³a Wy¿sza Szko³a Informatyki i Zarz±dzania w Rzeszowie.

Tym razem w rzeszowskiej filharmonii wybitny uczony i teolog wyg³osi³ wyk³ad otwarty „Od Wielkiego Wybuchu do Gu³agu. Jak usprawiedliwiæ historiê Wszech¶wiata?".

Spotkanie poprowadzi³ dr Wergiliusz Go³±bek, Prorektor WSIiZ ds. Rozwoju i Wspó³pracy.

Tym razem uczony – teolog poruszy³ temat dobra i z³a. Mówi³ o prawach fizyki, które nie tylko zezwalaj±, lecz wrêcz wymuszaj± tworzenie struktur, nawet tak skomplikowanych jak organizmy ¿ywe. Nieub³aganie pilnuj± ostatecznego bilansu – musi on byæ zgodny z drug± zasad± termodynamiki, wszystko musi zmierzaæ do termodynamicznej równowagi czyli termodynamicznej ¶mierci, nawet najtrwalsze struktury musz± w koñcu ulec statystycznemu ba³aganowi.

- Z³o fizyczne: ¶mieræ, cierpienie, rozk³ad znajduj± swoje uzasadnienie w strukturze wszech¶wiata. S± cen± za to, ¿e ¿ycie jest w ogóle mo¿liwe. – podkre¶la ks. prof. Micha³ Heller.

Ks. prof. Micha³ Heller to wybitny uczony, kosmolog, filozof i teolog, który w matematycznych równaniach teorii naukowych potrafi dostrzec dzie³a sztuki, a wielkich fizyków uwa¿a za genialnych artystów. Sam w swoich licznych ksi±¿kach i artyku³ach naukowych z powodzeniem odnajduje siê w obu rolach: naukowca-artysty i pisarza-uczonego. Jest laureatem presti¿owej Nagrody Templetona (2008), odznaczonym Orderem Or³a Bia³ego (2014), wyk³adowc± wielu presti¿owych uniwersytetów amerykañskich i angielskich, jednym z najwiêkszych autorytetów moralnych, fundatorem i dyrektorem Centrum Kopernika Badañ Interdyscyplinarnych, powszechnie szanowanym i uznanym w ca³ym ¶wiecie nauki. Twórczo¶æ ksiêdza profesora Hellera od wielu lat fascynuje i intryguje. Jego dorobek naukowy i dzia³alno¶æ publicystyczna s± nie tylko najlepszym dowodem na to, ¿e nauka i religia wcale nie musz± siê wykluczaæ, ani ze sob± konkurowaæ. Potwierdzaj± równie¿, ¿e wybitny fizyk i matematyk mo¿e byæ wielkim artyst±.