Politechnika Rzeszowska upamiętniła muralem pierwszego rektora uczelni

RZESZÓW. Na Wydziale Elektrotechniki i Informatyki uroczyście odsłonięto mural upamiętniający doc. Romana Niedzielskiego, pierwszego rektora Politechniki Rzeszowskiej. 

Mural przedstawiający rektora pierwszej rzeszowskiej uczelni namalowano na tylnej ścianie odnowionej auli A-61 w budynku Wydziału Elektrotechniki i Informatyki przy ul. Wincentego Pola. Obraz wykonał Mateusz Bąk. Postać doc. Niedzielskiego znajduje się między jego krótką biografią, a wizerunkiem budynku Wydziału.

Doc. Roman Niedzielski był rektorem w latach 1966-1972. Mural z jego wizerunkiem odsłoniła córka Krystyna oraz rektor Politechniki Rzeszowskiej prof. Tadeusz Markowski: „Tato był człowiekiem wielkiego serca, był szalenie łagodny, w domu panowała miła, rodzinna atmosfera. Dużo się mówiło i dyskutowało. Ojciec nigdy nie podnosił głosu. Tłumaczył, że powinno być tak i tak, a Ty zrobisz jak będziesz uważać” – wspominała Krystyna Niedzielska.

Prof. Tadeusz Markowski, rektor Politechniki Rzeszowskiej podkreślił, że obecne pokolenie pracowników naukowych uczelni, ma okazję konsumować to, co rozpoczął prof. Niedzielski. Zwłaszcza, że rozruch i rozwój uczelni był okupiony bardzo dużym wysiłkiem. W trakcie uroczystości, prof. Grzegorz Ostasz, prorektor ds. Współpracy Międzynarodowej PRz wygłosił referat, w którym przypomniał życiorys i sylwetkę rektora Niedzielskiego.

Pierwszego rektora Politechniki Rzeszowskiej podczas uroczystości wspominali uczniowie, współpracownicy, członkowie rodziny i przyjaciele. Dr inż. Edward Rejman, z Katedry Konstrukcji Maszyn, który we wrześniu 1970 r. został zatrudniony przez rektora Niedzielskiego na stanowisku asystenta, wspominał w jaki sposób prof. Niedzielski przygotowywał asystentów do pracy.

„Mieliśmy obowiązek uczestniczyć w zajęciach dydaktycznych ze studentami. Po wysłuchaniu cyklu wykładów, byliśmy wdrażani do dydaktyki. Polegało to na tym, że prowadziliśmy wykłady, oczywiście pod kontrolą i z obecnością Pana Profesora Niedzielskiego.  On siedział w ławce, trzymał swoją charakterystyczną fajkę, którą zawsze przygryzał a my prowadziliśmy wykład. Trzeba powiedzieć, że Pan Profesor zachowywał się bardzo elegancko, nigdy się nie wtrącał. Natomiast po zajęciach szliśmy na spotkanie i tam wskazywał nam nasze uchybienia” – opowiadał dr inż. E. Rejman.